Vrij zijn...
Door: marijezijlstra
Blijf op de hoogte en volg Marije
05 December 2010 | Suriname, Paramaribo
Het is alweer een tijd geleden dat ik hier voor het laatst mijn ervaringen heb beschreven. Dit komt deels doordat ik niet altijd in een schrijf-mood ben geweest en deels doordat ik sinds de komst van een stel nieuwe meiden ben gaan beseffen hoe gesetteld ik hier al ben. Drie maanden lang mijn dagen en nachten doorbrengen in Suriname heeft me mijn draai laten vinden in een levensstijl die zo verschilt van de levensstijl die ik al drieëntwintig jaren gewend ben in Nederland. Het heeft me doen over geven aan een rust in denken en doen. Het heeft me doof gemaakt voor de lokale mannelijke bevolking en blind gemaakt voor de klok. Een ritje naar de stad met de bus is nog elke keer hartstikke leuk, maar niet langer spannend. De DEET staat al weken ongebruikt op mijn kastje en de zoektocht naar anti-jeuk is allang gestaakt. Hoewel ik af en toe wel personen en dingen uit Nederland mis; mijn familie, mijn vriendinnen, kleding die écht schoon is na het wassen, fietspaden, stoepen en nuchtere automobilisten bijvoorbeeld, vind ik het heel fijn om te ervaren dat ik ook in een ontwikkelingsland mijn plekje weet te vinden. Ook al heb ik dat te midden van een overvol studentenhuis met alle irritaties die daarbij horen niet altijd even makkelijk gevonden. Maar het is me gelukt; en ik vind dat ik daar terecht trots op mag zijn! :)Ik heb hier al zoveel prachtige dingen gezien en meegemaakt en heb me op persoonlijk gebied zeker positief ontwikkeld. Tot nu is deze reis één grote, prachtige verrijking en wat ben ik blij dat ik nog twee maanden mag genieten voordat het slechts een herinnering is aan een ervaring die niemand me meer afneemt :)
Hoewel ik het de afgelopen weken wat rustig aan heb gedaan wat tripjes betreft, heb ik niet enkel geluierd ;) In tegendeel; er stonden veel feesten&partijen op het programma! :D Zo was er bijvoorbeeld Parbo-night! Parbo-bier is hét bier van Suriname (ik hou zelf niet van bier, maar aan mijn huisgenoten te zien, gaat het er prima in!;)) en om dit te eren wordt er jaarlijks een heus festijn georganiseerd rondom dit gerstenat! Het feestgedruis vond plaats op het Onafhankelijkheidplein en bestond uit verschillende podia met live-acts waarbij het gele drankje uiteraard rijkelijk vloeide. “Parbo biri, dat n'a biri!” 25 november stond het Onafhankelijkheidsplein en omstreken wederom in het teken van feest. Ditmaal vanwege vijfendertig jaar onafhankelijk Suriname! Ik vond het best vreemd om dit als Nederlandse mee te vieren. Maar tegelijkertijd ook enorm bijzonder :) De trots die er heerste, de kleuren van de Surinaamse vlag die tot in de kleding terug te vinden waren, de schitterende luchtshow van Braziliaanse vliegtuigen, het eten en de gezelligheid. En godzijdank had ik een jurkje aan met een gesloten rug, want ook na drie maanden blijk ik nog als een malle te verbranden :(...
De Surinaamse trots voelen is prachtig, maar wat kan het ook heerlijk zijn om met een kroeg vol studenten luidkeels het Wilhelmus mee te brullen en de polonaise te doen op “Met z'n allen” van Hennie Huisman :D De “Hollandse Party”, georganiseerd door Amanda, was wat mij betreft dan ook een groot succes!!:D Nu we het over een “groot” succes hebben; Stefan, Marcel, Rick en Ruben hebben afgelopen week weer voet op koude Nederlandse bodem gezet. (Een gevoelsmatig verschil van zo'n 50 graden Celsius..brrrr!!) Om stil te staan bij hun vertrek, leek het ze leuk om rondgereden te worden in een heuse limousine. Even speuren, even bellen en tadaa....op maandagavond stopte er een gigantische limousine voor onze poort. Met ruimte voor maar liefst drieëntwintig personen. Laat ik het zo zeggen; ik zou er niet mee kunnen inparkeren :P. Hoewel ik persoonlijk een limo niet echt vind passen in het straatbeeld van Suriname, was het natuurlijk wel een echte “Once in a lifetime experience” van een uur. Kortom; een geslaagd ritje met champagne en muziek!
De jongens drinken intussen dus alweer warme chocolademelk op de ijsbaan, en aan de Kwattaweg staat momenteel een echt vrouwenhuis! Polke en Nashir wonen nog in het voorste gedeelte met Lisanne en Anouk, maar in het achterste gedeelte leven we nu met elf meiden. En ik moet zeggen; dit is echt enorm gezellig!:D Het zijn allemaal hartstikke leuke en spontane meiden, dus die decembermaand komt helemaal goed ;). Gisteravond zijn we met z'n allen naar het pannenkoeken- en poffertjeshuis geweest en hebben we daarna Sinterklaas gevierd d.m.v. het dobbel/kaartenspel. Ik had het nog nooit eerder op deze manier gevierd, maar wat hebben we een lol gehad!:D En ik ben het spel ook nog eens uit gekomen met drie leuke cadeautjes; scrubhandschoenen, een spons (zo'n bol aan een koordje ;)) en een waaier met de Surinaamse vlag! Maar de dag begon al heerlijk met een bezoekje aan de Hamam! Lisanne ik hadden allebei een tegoedbon voor de luxe behandeling voor onze verjaardag gekregen, dus om half 10 zaten we samen in de taxi. Op weg naar een paar uurtjes zwemmen, stomen, scrubben, masseren en genieten. Vooral de lachspieren kwamen ruimschoots aan bod ;) Stel je de volgende situatie voor; je ligt bij de Hamam op de marmeren massagetafel te genieten van een algenpakking en gezichtsmasker. De twee masseuses zijn even naar buiten, zodat jij alle ruimte hebt om te komen tot een diepe staat van ontspanning. Er zijn echter twee dingen die dit tegenwerken. Ten eerste de Sinterklaasliederen die door de ruimte schallen. Ik vermoed dat het kunnen mediteren op “Hoor de wind waait door de bomen” meer oefening in beslag neemt dan twee uurtjes in de Hamam. Ten tweede zie je vanuit je ooghoeken Lisanne die er, net als jijzelf, als een mummie met een gezichtsmasker bij ligt. Dit hele beeld, deze hele situatie zorgde ervoor dat we allebei de tranen in onze ogen hadden staan van het lachen:D Gelukkig ontspant dit ook enorm en was het verder zeker heerlijk :) We kregen zelfs nog pepernoten!
Met alle feestdagen die voor de deur staan en de scriptie-werkzaamheden denk ik dat deze maand voorbij is voordat het goed en wel tot me doorgedrongen is dat het alweer december is! Maar ach... zolang ik er van kan genieten, vind ik het prima :)
Ik wens jullie allemaal alvast heel fijne feestdagen,
liefs,
Marije :)
-
05 December 2010 - 21:34
Carmen:
Marije, weer een geweldig verhaal! Zo lekker he, weg uit Nederland en gewoon zo'n relaxed leven kunnen hebben! Hmm, wat verlang ik terug naar die tijd (het is al weer een jaar geleden dat ik in Ghana was)..
Ow trouwens, hoe viert men in Suriname Sinterklaas? Is Sinterklaas daar blank, of net zoals afgelopen week in de Bijlmer, een donkere Sinterklaas?
Tút! -
05 December 2010 - 22:10
Mem:
lieve Marije dit is weer echt genieten van je prachtige verhaal.
heel veel plezier de komende 2 maanden,dikke tuut mem -
06 December 2010 - 07:50
Eline:
Heee lieve marije,
haha die reactie van jou xD Gelukkig zo erg als die slippers die voor de Soete Inval gesneuveld zijn, zijn deze niet maar ze zijn wel echt superglad dus je glijd heel makkelijk uit ;)
Maar echt suuper jouw verhalen! Je schrijft nog net zo leuk als altijd hihi :)
En ik heb je foto's ook even bekeken, echt tof! Hoe kom jij er aan zoveel eigenlijk? volgens mij hebben wij maar vet weinig ruimte. Of heb jij ook extra betaald ofzo.
Over 58 daagjes ben je alweer thuis! Als ik ook weer thuis ben gaan we even bijpraten, hebben we vast genoeg te vertellen denk ik haha
Dikkekusss -
06 December 2010 - 10:23
Marijke Mulder :
Echt leuk om te lezen, het gaat je dus prima! :D Ik wens jou ook een paar fijne feestdagen meid.. en geniet nog van de laatste twee maanden, voor je het weet zijn die om :( .. kus en veel liefs Marijke -
07 December 2010 - 07:16
Sanne:
Hoi Marije,
Leuk dat je mijn blog hebt gevonden. Je hebt helemaal gelijk. Volgens mij had ik ook wel gehoord dat jij een blog aan het bijhouden was, maar mijn internet is hier niet zo denderend dus ik heb nog niet gekeken. Als ik weer in Nederland ben zal ik zeker alles even gaan lezen. Veel plezier nog in Suriname. Hoe lang ben je daar nog? Fijne sinterklaas, kerst en oud en nieuw in ieder geval. Komen je ouders rond die tijd niet ook op visite?
Groetjes,
Sanne
-
07 December 2010 - 21:00
Hieke:
Hooi Mar =D
Mooi verhaal!! Dat je de laatste tijd niet zo 'veel' meer hebt geschreven kan alleen maar een goed teken zijn toch! Maar ik vind het natuurlijk wel erg leuk weer wat te leazen.
Een kennis van ons zit nu in Curacao, daar hadden ze een wit geschminkte sinterklaar muahah!
Nou je vermaakt je maar weer even an de oare kant fan de wroad ;)
Dikke tut!!! -
10 December 2010 - 09:21
Julia:
Hee Marije,
Fantastisch om je verhalen te lezen. Ik heb je een mail gestuurd (eindelijk!).
Liefs,
Julia -
11 December 2010 - 11:07
(Tante) Mattie:
Hoi lieve Marije daar in het verre Suriname. Wat weer een leuk gezellig verhaal heb jij neergezet. En wat zo fijn is te lezen dat jij het daar nog steeds zo naar je zin hebt. En het jou zoveel positiefs brengt in jouw leventje. Alleen maar mooi dus....
Bij ons in Joure gaat alles zijn gangetje en staan de feestdagen weer voor de deur. Dit is bij jou nu ook heel anders natuurlijk om Kerst en Nieuwjaar te mogen vieren in een heel ander land met zijn eigen cultuur.
Maar desalniettemin wens ik jou daar samen met jouw vriendinnen ook hele fijne feestdagen toe en geniet nog heerlijk van de tijd die jij daar nog hebt te gaan.
Dikke tut fan Mattie en Jan ut Joure -
18 December 2010 - 22:23
Jannie En Johan:
Hoi lieve Marije, ik heb al een tijdje niks van me laten horen maar hier komt ie dan. Ik heb alle reisverhalen gelezen en ik moet zeggen dat jij heel wat beleeft daar. Het is hier nu zaterdagavond 23:15 uur. Johan zit voor de buis naar het voetballen te kijken. We zijn vanmiddag naar Drachten geweest om een kerstboom te kopen, omdat hier in de buurt geen enkele kerstboom meer te krijgen is. Het is bij ons echt een winters plaatje. Misschien hebben we wel een witte kerst. Ik zag deze week op televisie dat er in Paramaribo ook heel veel kerstversiering is. Lijkt me best wel gek om bij een temperatuur van 35 graden aan kerst te denken. De versiering moet het dan ook echt wel doen om een beetje een kerstgevoel te ervaren. Marije ik geniet enorm van jou reisverhalen. Lieve Marije wij wensen jou en je huisgenoten fijne kerstdagen en alvast een gelukkig Nieuwjaar. Heel veel liefs en kusjes van Johan en Jannie. -
14 Januari 2011 - 18:30
Chris Broersma:
He meisie!
wat een mooie foto`s en een luek verhaal, vooral je aanpassingen op het met gemak van omgang met de tijd...... (enkele eigenschappen komen vats van pas hier in nederland)
knuf x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley