Ticket to the tropics

Lieve allemaal,

Allereerst wil ik jullie bij deze bedanken voor alle berichtjes die jullie hier achterlaten. Echt superleuk!:D

Ik ben nu twee weken in Suriname en voel me inmiddels echt op mijn plek hier :) Het verbaast me elke keer weer hoe snel iets van "onbekend" in "vertrouwd" kan veranderen. Ik open niet langer de deur van "Kamer 1", maar loop gewoon "mijn" kamer binnen. Als ik aan de linkerkant van de weg fiets alsof ik nooit anders heb gedaan, merk ik de sis- en smakgeluiden niet eens meer op (Dorijn:Ik streel nog liever een kaaiman dan hun ego!). En langzaam maar zeker kruipt de ontspannen manier van leven die ze hier hanteren onder mijn huid en zorgt er zo voor dat ik makkelijker berust in de situatie zoals deze is :)

Met name dit laatste is wel erg fijn, aangezien hier maar weinig dingen lopen zoals je ze voor ogen had ;) Neem als voorbeeld het inkopen van etenswaren. De enige winkel waar je eigenlijk altijd wel terecht kunt, is "de chinees". De overige zaakjes en kraampjes hanteren naar mijn idee slechts mondjesmaat het principe "openingstijden". Je kunt hier beter niet in vervallen in uitstelgedrag (Die groente haal ik straks wel), want dan is de kans groot dat de groenteboer het voor die dag wel weer gezien heeft en je slechts tafels met hooguit een vergeten blaadje sla aantreft. Gelukkig kunnen we hier steeds beter op inspringen en worden de zelfbereidde maaltijden steeds uitgebreider!:D Vorige week hebben we met de 5 dames zelfs een heuse Roti-kookworkshop gevolgd. Of het ons straks ook daadwerkelijk lukt om dit te bereiden, is nog maar de vraag ;) Maar we hebben in ieder geval het recept en bovenal was het gewoon een gezellige avond waarbij we de Roti lekker met onze handen mochten opeten!! Daarnaast kwam onze huisbaas enkele dagen geleden ineens met bakbananen thuis en heeft hij ons laten zien hoe we hiervan bananenchips kunnen maken!:D Uiteraard ook de nodige stukjes geproefd. Best raar, eigenlijk smaakt het gewoon naar gebakken aardappeltjes. Zo zijn er wel meer etenswaren die heel anders proeven dan ik dacht. Zoals de kokosnoot uit eigen achtertuin. Prachtig idyllisch beeld, in gedachten al "op een onbewoond eiland" zingend, bleek er maar heel weinig smaak aan te zitten... Om nog even door te gaan over het onderwerp “eten”; het kan ook in Suriname flink tekeer gaan tijdens een onweersbui!! Door een blikseminslag zat hierdoor op een gegeven moment het hele land een aantal uren zonder stroom en water. Helaas is het hier om 19.00 al echt donker en werd het dus koken bij zaklampverlichting met flessen water die toevallig nog gevuld in de koelkast stonden. Echt erg vond ik het eerlijk gezegd niet. Heb tijdens het koken met Lisanne vreselijk gelachen en een dineetje met kaarslicht in de buitenlucht sla ik niet af ;) Stiekem heb ik er eigenlijk gewoon enorm van genoten :) Net als van ons bezoekje aan de markt! Prachtig om mee te maken en heb goedkope bananen gekocht die ook nog echt naar banaan smaakten! ;) Wel met een grote boog om de visafdeling heengelopen, aangezien het daar echt rook naar eens strandwandeling waarbij de Noordzee een slechte dag heeft:s

Waar ik ook al niet meer raar van opkijk, zijn alle beesten die hier rondvliegen, -springen en- kruipen. Elke dag tref ik wel weer een ander onbekend exemplaar aan, meestal heel mooi om te zien. En als het echt de spuigaten uitloopt , dan hebben we altijd onze huisgenoot Amanda nog ;) Die spuit met bussen insectenverdelger als waren het bussen haarlak. Zodra ze er reden toe ziet, huppelt ze opgewonden naar haar kamer om vervolgens helemaal in haar element het ongedierte rigoureus te vergassen ;) Mijn grote verdelg-heldin! :D

Maar voordat jullie het idee krijgen dat ik hier alleen maar wat lui rondhang en de aanschaf van positiekleding serieus moet overwegen; ik ben eergisteren samen met Lisanne naar de sportschool geweest!:D Waar ik in NL nog nooit het plezier heb kunnen vinden in hardlopen, werd ik hier op de loopband zowaar bevangen door een Runners High!:D Mede door het roeien, fietsen en steppen kan ik nu wel merken dat ik al een aantal weken niet gesport had, maar ik ben zeker van plan om vaker te sporten hier. Evenals salsa-lessen te nemen:D

Ook niet onbelangrijk om te vermelden, is dat Dorijn en ik deze week zijn begonnen met hetgeen waarvoor we naar dit tropische land zijn afgereisd; onze specialisatie- opdracht! ;) Kort gezegd komt het er op neer dat we van zo'n 28 samengestelde gerechten gaan uitzoeken wat de receptuur is (dus zowel ingrediënten als hoeveelheden) en hiervan de voedingswaarde gaan berekenen. Hiervoor gaan we per recept bij 5 gezinnen op huisbezoek, gewapend met potten, pannen, kopjes, maatbekers en wat al niet meer ;) Wel superleuk natuurlijk!:D Op deze manier komen we echt in aanraking met de verschillende mensen en culturen en bovendien is het heel praktijkgericht. We hebben er beide dan ook reuze veel zin in en zijn inmiddels druk bezig met de voorbereidingen :D Al kost dit wel wat meer tijd vanwege de krab-pauzes die we moeten inlassen. De jeuk is het enige dat nog niet echt wil wennen. Heb intussen wel een lokaal DEET-middeltje aangeschaft. Voel me elke avond net een wandelende Cif-fles, maar hopelijk knappen de muggen hierdoor na een tijdje wel op me af! ;)
Gister moesten we de werkzaamheden zelfs onderbreken vanwege een doktersbezoek van mijn kant :s. Mijn dikke-teen verhaal, dat twee jaar geleden tijdens de fietselfstedentocht is begonnen, is nog steeds in volle gang. Bij vertrek was de situatie te omschrijven als een half-loszittende nagel waarmee ik eigenlijk in NL nog even naar de pedicure had moeten gaan. Maar goed, niet gedaan dus. Helaas stootte ik diezelfde teen een aantal dagen geleden, wat niet echt bevorderlijk is geweest voor de nagel. Gister bedacht ik me dat ik toch maar beter alsnog langs de pedicure kon gaan hier, in de veronderstelling dat ze hem vast wel gauw konden fixen. Helaas. Eenmaal aangekomen kreeg ik te horen dat het dan alleen maar erger zou worden en dat ik eigenlijk meteen naar de huisarts moest omdat de teen al ontstoken was. Bij nader inzien was de teen inderdaad opgezet en zag het er niet zo fris uit (ik zal jullie de details besparen;)). Meteen maar met de taxi een bezoek gebracht aan de huisarts hier, een ervaring op zich! Eenmaal aan de beurt was de diagnose snel gesteld; mijn teen was inderdaad geïnfecteerd. De zuster heeft hem vervolgens ontsmet en verbonden (hij paste gelukkig nog wel net in mijn teenslipper!) en de komende 5 dagen moet ik driemaal daags een antibioticapil slikken. Tot nu verloopt dat slikken nog niet echt soepel, maar ik kan nog even oefenen ;) En hopelijk is mijn teen dan ook genezen en kunnen ze mijn nagel er alsnog afhalen, anders is 'ie vast binnen no-time weer geïnfecteerd :s

Zo! Ik zal mijn huisgenoten weer eens vergezellen hier:D Het regent op dit moment pijpestelen (zo hard gaat het in NL nog niet eens tekeer!), maar desondanks kunnen we gewoon in hempje en broekje onder het afdakje hangmatteren :P Vanavond wordt er een barbecue voor ons tienen georganiseerd.

Af en toe is het leven toch net een camping! :)

Liefs,
Marije :)