Happy birthday to me!!!

Lieve allemaal,

Ik onderga hier in Suriname een van die wonderlijke ervaringen van verdwenen tijdsbesef. Hoe sneller ik de bladzijden van mijn dagboek dien om te slaan, des te meer ik vanbinnen onthaast. Alsof ik zelf mag bepalen in welk tempo de dagen en nachten elkaar afwisselen. Een tempo dat steeds lager begint te liggen. De ongedwongen ontspannenheid van een land dat niet de klok, maar de tijd kent, brengt een rust in mij teweeg waarvoor ik in Nederland moeite moest doen. Was het geen moeite om hem te krijgen, dan was het wel moeite om hem te behouden. Hier in Suriname lijkt loslaten, berusten en tussen twee bomen letterlijk blijven hangen in een boek langzaam maar zeker het mooiste souvenir te worden dat ik straks mee terug mag nemen naar Nederland :)

Een ander souvenir dat ik sowieso mee terug neem, is een handjevol zandkorrels van White Beach! Daar zijn we vorige week vrijdag met z'n tienen naartoe geweest om te luieren, lezen en zwemmen. Dit laatste mocht ik zelf helaas niet doen i.v.m. mijn (toen nog) ontstoken teen, die ze hier overigens duim noemen. De piranha's die er rondzwemmen hadden gerust mijn nagel eraf mogen bijten, maar ik vond het risico van een teenloze voet toch net iets te groot ;) Maar desondanks heb ik een heerlijke dag gehad :) Hoewel White Beach stiekem gewoon is aangelegd, doet dit absoluut niks af aan het tropische paradijs-gevoel. Denk aan wit zand, palmbomen, rieten hutjes en aan de andere kant van het water de jungle die je toelacht :) Toch was deze lome dag bijna in het bruine water gevallen! Toen we na een ritje met lijn 5 (af en toe is het toch net Groningen) bij het busstation aankwamen en ik vroeg welke bus we naar White Beach moesten hebben, bleek deze helemaal niet te rijden omdat het een Nationale Feestdag was. Oeps! Maar gelukkig zijn Surinamers zeer flexibel; voor een spotprijsje wilde de chauffeur ons wel naar White Beach brengen :D En zo stonden we een uurtje later na een rit in een comfortabele privébus met knallende speakers (“Rebound Chick” is hier zelfs onder 6-jarigen mateloos populair) voor ons reeds gereserveerde hutje. Klaar om mijn Fryslân handdoek uit te klappen en met een afspraak met dezelfde chauffeur op zak. Hij wilde ons om 17.00 wel weer ophalen en terugbrengen tegen wederom een zeer, zéér schappelijk bedrag. (Ik vraag me af of ze hier überhaupt wel vaste diensttijden kennen ;)) Ja ja; vrijheid, blijheid, luiheid...

...en een bbq met een stel andere Nederlandse studenten!:D Een aantal van mijn huisgenoten zijn vorige week zaterdag op stap geweest en liepen in de plaatselijke discotheek een bekende uit Groningen tegen het lijf (een vriendin van mijn huisgenoot aldaar en tegelijkertijd een studiegenoot van Martine). Zij bewoont een eindje verderop een studentenhuis waar de volgende dag een bbq georganiseerd zou worden. De afspraak was snel gemaakt en zo zaten we op zondagavond met ongeveer 20 man te genieten van een mooie avond met lekker eten! Ook heb ik inmiddels het eerste restaurant getest. Joep, één van mijn mannelijke huisgenoten, kon zijn plek hier helaas niet vinden en heeft besloten om na twee weken huiswaarts te keren. Om dit niet helemaal ongemerkt voorbij te laten gaan, zijn we de avond voor zijn vertrek met z'n allen uit eten geweest. Voor het schamele bedrag van 5 Euro heb ik een heerlijke maaltijd inclusief drinken genuttigd!

Maar natuurlijk koken we tussendoor ook nog zelf. Zo moest o.a. het Roti-recept worden uitgeprobeerd! Nadat we met een aantal meiden de voorbereidingen hadden getroffen (inkopen doen en drie kwartier aaneengesloten aardappels schillen) hebben Amanda en Martine maar liefst 3 uren in de keuken gestaan!! Maar het resultaat mocht er zeker zijn! Zelfs Ruben, die “voor de zekerheid” een pot appelmoes naast zijn bord had gezet, was te spreken over het gerecht! Naderhand moest er wel een enorme berg afwas worden weggewerkt, maar luidkeels meebrullend met Kinderen voor Kinderen was dit in een oogwenk gepiept ;) Jeugdsentiment van de bovenste plank met “Groen”, “Batavieren” en het eigenlijk net iets te hoge “Hellup, hellup, hellup, helluuuuup! Ik krijg tieteeeen!”:D

En dan natuurlijk gister de grote dag!!!:D Ik wil iedereen enorm bedanken voor alle smsjes, mailtjes, e-cards en cadeautjes die nog onderweg zijn ;) Want gister (18 september) mocht ik mijn 23e verjaardag vieren! Om 2.30 's nachts kreeg ik mijn eerste smsje binnen (bij jullie was het toen natuurlijk al 7.30) en draaide ik me met een grote glimlach nog maar eens om. Toen ik een luttele uurtjes later opstond, werd deze glimlach alleen maar groter! Mijn huisgenoten hadden namelijk de hele achtertuin versierd met ballonnen en er was zelfs een speciale verjaardagskruk voor mij met een door Dorijn met liefde opgeblazen ballon in de vorm van Barbapapa ;) Dorijn was ook degene die het eerst kwam aanzetten met een cadeautje; haar ouders en zusje hadden namelijk een kaartje en een stel oerhollandse teenslippers in haar koffer gestopt voor mij:D Echt ontzettend lief en ze komen zeker van pas hier! Want ik verslijt die dingen bij bosjes:P Tijd voor andere cadeautjes (die ze zeker hadden, want Amanda zeurde me constant aan mijn kop of ik al zenuwachtig was hahahaha:P) was er niet, want er stond een uitstapje gepland naar Berg&Dal waarvoor we om 7.30 werden opgehaald. Na een tussenstop voor een ontbijt, bereikten we niet veel later dit adventurepark in een prachtige omgeving :) Berg&Dal was vroeger een plantage, en de oude slaven- en opzichterhuisjes zijn nog steeds te bewonderen. De eerste activiteit was canyoning. Nadat alle riemen, gespen, gordels en klikdingen waren bevestigd en we een testritje hadden gemaakt, gingen we door het bos wandelen en klauterend omhoog. We zijn in 6 keer via een kabelbaan van platvorm naar platvorm gegaan, waarbij de rit op 35m hoogte dwars over de Suriname rivier veruit de meest bijzondere was :) Echt zo'n geweldige ervaring!!! En niet te vergeten een adembenemend uitzicht!
Na een korte pauze gingen we kayakken op de Suriname rivier. Ik heb enorm genoten van de rust die je hierbij ervaart; je hoort enkel en alleen vogels, maar ook van de lol die mijn huisgenoten hadden bij wie het kayakken niet zo soepel verliep. Zo waren Dorijn en Amanda op een gegeven moment verwikkeld in een innige verstrengeling met de Viagraplant!:D Maar wederom een ervaring om nooit meer te vergeten :) Hierna was het tijd voor de lunch. Er stond rijst, kousenband en kip op het menu. Verder werd er Bakabana en komkommer bij geserveerd. De hamvraag was natuurlijk of deze komkommer wel gemolken was :D (uitleg volgt nog wel eens, anders wordt het verhaal echt veeel te lang! ;)) Eigenlijk zouden we 's middags nog gaan hiken. Er kwam echter plotseling hevig noodweer opzetten. En dan bedoel ik ook echt hevig noodweer!!!! Het begon met een dikke rukwind die schoenen, flesjes en een wc-rol door de lucht blies. Deze wc-rol wikkelde zich natuurlijk helemaal af wat wel een hilarisch beeld gaf:D De rest was helaas minder hilarisch, of eigenlijk gewoon best eng. Met zo'n vijftig mensen opeengepakt staan in een hutje met slechts een afdakje, terwijl om je heen een stortbui met zwaar onweer aan de gang is, vind ik nu niet echt prettig. Gelukkig trok het ergste vrij snel weer weg en zijn we hierna naar huis gegaan omdat alle verdere activiteiten werden afgelast. Tijdens het douchen mocht ik trots constateren dat ik echt wel wat bruin word hier :D Het gaat hier veel sneller dan in NL, dus ik moet wel erg oppassen. Momenteel is het hier overdag tussen de 35 en 40 graden en laat ik ook 's nachts af en toe de ventilator aan omdat het anders echt te warm is! Maar klagen? Dat nooit! Na het douchen ben ik naar de winkel geweest om wat lekkers voor 's avonds te halen, wie jarig is hoort natuurlijk te trakteren en zo hebben we 's avonds nog een klein feestje gehouden thuis. Ik heb van mijn huisgenoten nog een enorm leuk cadeau gehad:D Een pakketje met douchegel, shampoo, conditioner, bodylotion, gezichtsscrub én een tegoedbon voor een luxe Hamam behandeling (heer-lijk!:D) Al met al heb ik in ieder geval de meest bijzondere verjaardag tot nu toe gehad en ik zal em ongetwijfeld nooit meer vergeten :)

Ik weet dat dit verhaal superlang is geworden, excues-moi! Maar jullie krijgen vast tijd genoeg om hem te lezen, aangezien ik niet weet wanneer ik weer een verhaal zal posten. Afgelopen week hebben Dorijn en ik een gesprek gehad met onze begeleidster + één van de diëtisten die ons bij het veldwerk gaat begeleiden. Kort gezegd komt het erop neer dat we het in ieder geval de komende tijd enorm druk krijgen met school. Maar maak jullie geen zorgen; ik blijf hoe dan ook met volle teugen genieten van alles dat hier op mijn pad komt :)

Liefs,
Marije :)